Skoda Superb II - Cena wymiany płynu chłodniczego

Pojemność układu chłodzenia jest ściśle zależna od producenta samochodu i pojemności skokowej silnika. W najmniejszych jednostkach mogą wystarczyć ok. 3 litry, podczas gdy mocarne silniki V8 potrafią pomieścić ponad 12. Szczegółowe pojemności układów chłodzenia silników omawianego modelu przedstawiono poniżej. Cena zawiera płyn w odpowiedniej ilości oraz koszt robocizny w przypadku Skoda Superb II. Cena może różnić się w zależności od hurtowni w jakiej zaopatruje się mechanik, standardu warsztatu czy też jego lokalizacji.

 Ile kosztuje i ile litrów płynu wlać w układ chłodzenia do Skoda Superb II?

Co to jest płyn chłodniczy i jakie ma zadanie?

Głównym zadaniem płynu chłodniczego jest odbieranie temperatury od rozgrzanego silnika podczas przepływania przez wydrążone m.in. w głowicy kanaliki. Utrzymanie odpowiedniej temperatury silnika pozwala na optymalne zużycie paliwa i wydłużenie trwałości jednostki. Ta odpowiednia temperatura zawiera się w przedziale od ok. 85 stopni C, do ok. 115 st. C w zależności od modelu samochodu. Dodatkowo płyn chłodniczy zabezpiecza metalowe elementy układu chłodzenia przed korozją. Istotną funkcją płynu jest także oddawanie ciepła w nagrzewnicy. Umożliwia to następnie nagrzanie kabiny samochodu. Płyn chłodniczy to mieszanina wody demineralizowanej z glikolem etylenowym lub propylenowym o odpowiedniej proporcji. Do płynu dodawany jest także barwnik w celu łatwiejszej identyfikacji np. podczas wycieku.

Jaki płyn chłodniczy nalać?

Jednym z kryteriów doboru płynu może być materiał, z którego wykonana jest np. chłodnica. Rozróżnia się układy miedziane, mosiężne i aluminiowe. Znakomitą większość stanowią jednak najpopularniejsze chłodnice aluminiowe.
Płyny podzielone zostały także pod względem technologii wykonania. Rozróżnić można trzy rodzaje:

• IAT (Inorganic Additive Technology) – zawierający dodatki nieorganiczne, krzemiany i azotany.
• OAT (Organic Additive Technology) – zawierający kwasy organiczne tworzące cienką ale skuteczniejszą warstwę ochronną.
• HOAT – (Hybrid Organic Acid Technology) – Jest to połączenie dodatków organicznych i nieorganicznych.

Z reguły zabarwione na kolor zielony są płyny IAT, a na czerwono/różowo OAT.
Zmieszanie płynów różnych kategorii spowoduje, że dodatki będą się wzajemnie wykluczały. Powstała w ten sposób mieszanina spowoduje niekorzystny wpływ na blok silnika i elementy układu chłodzenia. W ofercie znaleźć można jednak neutralne płyny chłodnicze zdolne do mieszania się ze wszystkimi typami. Znaleźć także można płyny o podwyższonej temperaturze wrzenia.
Przyjmuje się także, że do nowszych samochodów stosuje się już głównie płyn w technologii OAT. Podczas gdy starszym modelom wystarczył IAT.

Płyny chłodnicze związane są też mocno z symbolem G+cyfra. Symbol ten bezpośrednio określa ilość zawartych krzemianów, a żeby było jeszcze łatwiej, to w konkretnym okresie produkcji samochodu stosowano konkretny symbol płynu. Dlatego rozpatrując typy płynów ze względu na ilość krzemianów rozróżniamy:

• G11 - krzemiany na poziomie 500-680 mg/l
• G12/G12+, nie zawiera krzemianów
• G12++/G13 - krzemiany na poziomie 400-500 mg/l

Patrząc przez pryzmat lat produkcji wybranego samochodu:

• G11 roczniki 1989-1996
• G12 roczniki 1996-2001
• G12+ roczniki 2001-2004
• G12++ roczniki 2004-2008
• G13 roczniki od 2008

Produkcję Skody Superb drugiej generacji rozpoczęto w 2008 roku. W odróżnieniu od poprzedniej wersji modelu, pojazd jest liftbackiem o sylwetce standardowego sedana. Pojazd zbudowano na bazie płyty podłogowej PQ46. W 2013 roku samochód przeszedł facelifting, a produkcję Skody zakończono dwa lata później. Pojazd posiadał kilkanaście silników benzynowych o mocach od 125KM do 260KM oraz silników diesla o mocach od 105KM do 170KM.

Płyn a koncentrat, lub woda

Woda poprzez swoją zawartość kamienia i stosunkowo niską temperaturę wrzenia, nie nadaje się do układów chłodzenia. Woda destylowana nie ma problemu z kamieniem, jednak nie posiada dodatków zabezpieczających przed korozją oraz nie ma właściwości smarujących.
Koncentrat wydaje się być tańszy w zakupie, jednak proporcja mieszania go z wodą destylowaną z reguły wynosi 1:1. Oznacza to, że w większości przypadków będzie trzeba zakupić co najmniej 2 lub 3 butelki koncentratu. Wtedy cena nie będzie już taka atrakcyjna. Dodatkowo istnieje duże ryzyko, że nie zachowując idealnej proporcji, podniesiemy temperaturę zamarzania. Może skończyć się tragicznie dla silnika w trakcie zimy.
Najwygodniejszym wyborem jest zakup gotowego płynu chłodniczego, spełniającego odpowiednie wymagania i ściśle określone parametry. Z uwagi na ogromny wybór producentów, da się znaleźć produkty przyjazne cenowo.

Jak często wymieniać płyn chłodniczy?

Z reguły płyn chłodniczy powinno wymieniać się co 2 lata. Istnieją jednak producenci, którzy twierdzą, że ich produkty wystarczają na 5 lat użytkowania. Płyn chłodniczy przez cały swój okres eksploatacji wykonuje ciężką pracę. Często przechodząc ze skrajnych temperatur ujemnych, do wysokich podczas intensywnej pracy silnika.
Płyn wymienia się także w przypadku zauważenia jakichkolwiek zanieczyszczeń jak np. plamy oleju silnikowego. Po przeprowadzeniu napraw silnika takich jak wymiana uszczelki pod głowicą czy innych związanych z układem chłodzenia, należy nalać świeży płyn chłodniczy. Również po wymianie rozrządu z pompą wody.

Jak i gdzie sprawdzać poziom płynu chłodniczego?

Poziom płynu chłodniczego sprawdza się w zbiorniczku wyrównawczym znajdującym się pod maską. Zbiorniczek ma naniesione znaki Min i Max. Ważne jest, aby płyn znajdował się pomiędzy wskazaniami. Dzięki kolorowi płynu łatwiej zauważyć jego aktualny poziom przez półprzeźroczysty zbiorniczek. Stan to jednak nie wszystko, warto sprawdzić jego temperaturę zamarzania za pomocą specjalnego urządzenia elektronicznego lub refraktometru. Niektóre samochody wyposażone są w kontrolki informujące o zbyt niskiej ilości płynu chłodniczego w układzie.

Jak i gdzie dolewać płyn chłodniczy?

Płyn chłodniczy należy uzupełniać poprzez korek znajdujący się na zbiorniczku wyrównawczym. Bardzo istotne jest, aby robić to na zimnym silniku, ponieważ w rozgrzanym układzie chłodzenia panuje podwyższone ciśnienie. Odkręcenie korka w takiej sytuacji skutkować będzie wyrzuceniem gorącego płynu i popatrzeniem kierowcy. Płyn wlewa się także do chłodnicy, przez korek chłodnicy. Jednak wykonuje się to w przypadku nalewania płynu do pustego układu chłodzenia.

Gdzie może uciekać płyn chłodniczy?

W prawidłowo działającym układzie chłodzenia płyn chłodniczy powinien utrzymywać swój poziom. Braki płynu chłodniczego wynikać będą zatem z różnych nieszczelności, a te mogą wystąpić np. na przewodach gumowych, łączeniu przewodów metalowych, chłodnicy, zbiorniczku wyrównawczym, nagrzewnicy, czy w najgorszym wypadku – uszczelce pod głowicą. Ten ostatni przypadek powodować będzie spalanie płynu chłodniczego, którego objawem będzie także biały dym z rury wydechowej. Zbyt niski poziom płynu chłodniczego mimo sprawnego układu chłodzenia może doprowadzić do uszkodzenia silnika z powodu niewydolności chłodzenia. Dlatego każdy układ zaprojektowany został do określonej ilości płynu.

Typowe objawy problemów z układem chłodzenia:

• Kontrolka płynu chłodniczego - kontrolka zapala się, gdy występuje problem z układem chłodzenia. Jest to sygnał o możliwości wystąpienia jednej z poniższych usterek.

• Wysoka temperatura cieczy chłodzącej – układ chłodzenia ma problem z chłodzeniem cieczy. W rezultacie olej silnikowy osiąga wyższe temperatury, tracąc swoje właściwości smarne. To prosty sposób na zatarcie silnika. Winny temu może być uszkodzony wentylator chłodnicy lub termostat zablokowany na małym obiegu.

• Olej silnikowy w płynie chłodniczym – plamy oleju w zbiorniczku wyrównawczym oznaczać mogą uszkodzoną uszczelkę pod głowicą lub nieszczelną chłodniczkę oleju, która chłodzona jest tym samym płynem chłodniczym.

• Płyn chłodniczy gotuje się – spowodowane może być to ponownie termostatem zablokowanym na małym obiegu. Ciecz chłodząca nieprzepływająca przez chłodnicę nie może zbić swojej temperatury. Druga możliwość to uszkodzenie czujnika temperatury, który nie włącza wentylatora przy odpowiedniej wartości.

• Wyrzuca płyn chłodniczy – wyrzucanie płynu spowodowane jest bardzo wysokim ciśnieniem w układzie chłodzenia, które może być spowodowane zbyt dużą ilością płynu chłodniczego lub zapowietrzeniem układu.

• Płyn chłodniczy w oleju – winowajcą może być uszkodzona uszczelka pod głowicą lub nieszczelna chłodniczka oleju, lub chłodniczka EGR. W takiej sytuacji następuje mieszanie się cieczy i dostanie oleju do płynu chłodniczego.

• Wentylator chłodnicy ciągle działa – jest to typowy objaw uszkodzonego czujnika temperatury. Wentylator pracuje cały czas po włączeniu zapłonu, ponieważ czujnik błędnie odczytuje wysoką temperaturę.

• Silnik bardzo wolno się nagrzewa – zapowietrzony układ chłodzenia. Temperatura wskazywana na liczniku to temperatura cieczy chłodzącej. W rezultacie silnik nagrzewa się dość szybko, jednak czujnik temperatury z dużym opóźnieniem odnotuje wzrost temperatury. Termostat zacięty w pozycji otwartej także będzie miał wpływ na nagrzewanie silnika. Jednak przy tej usterce nigdy nie nastąpi całkowite nagrzanie silnika.

• Nie leci ciepłe powietrze z nawiewu – spowodowane może to być zapowietrzonym układem chłodzenia. Powietrze w przewodach uniemożliwia nagrzewnicy działanie, więc do kabiny nie leci ciepłe powietrze.

Jak odpowietrzyć układ chłodzenia?

Odpowietrzyć układ można na dwa sposoby. Pierwszy to przy użyciu specjalnej maszyny, która wtłacza płyn chłodniczy, jednocześnie odpowietrzając układ. Druga, bardziej popularna, to uruchomienie silnika z otwartym zbiorniczkiem wyrównawczym. W miarę nagrzewania się płynu, ze zbiorniczka będą wydobywały się bąble powietrza. Warto też po naciskać przewody gumowe, w celu ułatwienia przepływu bąbli powietrza.

Bogaty wybór producentów płynów chłodniczych pozwala dobrać odpowiedni płyn do własnego auta i kieszeni. Najpopularniejsze marki na rynku to Boryszew, 4max, Motul, Cartechnic, Comma, czy Petronas.