Pojemność układu chłodzenia jest ściśle zależna od producenta samochodu i pojemności skokowej silnika. W najmniejszych jednostkach mogą wystarczyć ok. 3 litry, podczas gdy mocarne silniki V8 potrafią pomieścić ponad 12. Szczegółowe pojemności układów chłodzenia silników omawianego modelu przedstawiono poniżej. Cena zawiera płyn w odpowiedniej ilości oraz koszt robocizny w przypadku Fiat Bravo II. Cena może różnić się w zależności od hurtowni w jakiej zaopatruje się mechanik, standardu warsztatu czy też jego lokalizacji.
Paliwo | Silnik | Ilość płynu chłodniczego |
Koszt płynu + wymiana |
|||
164 PLN |
||||||
Benzyna |
1.4 i 16V MPI 90KM 66kW |
5,2 L |
||||
1.4 T-JET 16V 120KM 88kW | 6,0 L | 164 PLN | ||||
1.4 MultiAir 16V 140KM 103kW | 6,0 L | 164 PLN | ||||
1.4 T-JET 16V 150KM 110kW | 6,0 L | 164 PLN | ||||
Diesel |
1.6 TD MultiJet 105KM 77kW | 7,1 L | 190 PLN | |||
1.6 TD MultiJet 120KM 88kW | 7,1 L | 190 PLN | ||||
1.9 TD MultiJet 120KM 88kW | 7,1 L | 190 PLN | ||||
1.9 TD MultiJet 150KM 110kW | 7,1 L | 190 PLN | ||||
2.0 TD Multijet 165KM 121kW | 7,1 L | 190 PLN |
Głównym zadaniem płynu chłodniczego jest odbieranie temperatury od rozgrzanego silnika podczas przepływania przez wydrążone m.in. w głowicy kanaliki. Utrzymanie odpowiedniej temperatury silnika pozwala na optymalne zużycie paliwa i wydłużenie trwałości jednostki. Ta odpowiednia temperatura zawiera się w przedziale od ok. 85 stopni C, do ok. 115 st. C w zależności od modelu samochodu. Dodatkowo płyn chłodniczy zabezpiecza metalowe elementy układu chłodzenia przed korozją. Istotną funkcją płynu jest także oddawanie ciepła w nagrzewnicy. Umożliwia to następnie nagrzanie kabiny samochodu. Płyn chłodniczy to mieszanina wody demineralizowanej z glikolem etylenowym lub propylenowym o odpowiedniej proporcji. Do płynu dodawany jest także barwnik w celu łatwiejszej identyfikacji np. podczas wycieku.
Jednym z kryteriów doboru płynu może być materiał, z którego wykonana jest np. chłodnica. Rozróżnia się układy miedziane, mosiężne i aluminiowe. Znakomitą większość stanowią jednak najpopularniejsze chłodnice aluminiowe.
Płyny podzielone zostały także pod względem technologii wykonania. Rozróżnić można trzy rodzaje:
Z reguły zabarwione na kolor zielony są płyny IAT, a na czerwono/różowo OAT.
Zmieszanie płynów różnych kategorii spowoduje, że dodatki będą się wzajemnie wykluczały. Powstała w ten sposób mieszanina spowoduje niekorzystny wpływ na blok silnika i elementy układu chłodzenia. W ofercie znaleźć można jednak neutralne płyny chłodnicze zdolne do mieszania się ze wszystkimi typami. Znaleźć także można płyny o podwyższonej temperaturze wrzenia.
Przyjmuje się także, że do nowszych samochodów stosuje się już głównie płyn w technologii OAT. Podczas gdy starszym modelom wystarczył IAT.
Płyny chłodnicze związane są też mocno z symbolem G+cyfra. Symbol ten bezpośrednio określa ilość zawartych krzemianów, a żeby było jeszcze łatwiej, to w konkretnym okresie produkcji samochodu stosowano konkretny symbol płynu. Dlatego rozpatrując typy płynów ze względu na ilość krzemianów rozróżniamy:
Patrząc przez pryzmat lat produkcji wybranego samochodu:
Produkowany w latach 2007 - 2012 Fiat Bravo II to następca modelu Stilo. Auto wyglądem nawiązuje do Grande Punto oraz swojej pierwszej wersji. Do wyboru były 4 silniki benzynowe od 90KM do 150KM oraz 5 silników diesla od 105KM do 165KM.
Woda poprzez swoją zawartość kamienia i stosunkowo niską temperaturę wrzenia, nie nadaje się do układów chłodzenia. Woda destylowana nie ma problemu z kamieniem, jednak nie posiada dodatków zabezpieczających przed korozją oraz nie ma właściwości smarujących.
Koncentrat wydaje się być tańszy w zakupie, jednak proporcja mieszania go z wodą destylowaną z reguły wynosi 1:1. Oznacza to, że w większości przypadków będzie trzeba zakupić co najmniej 2 lub 3 butelki koncentratu. Wtedy cena nie będzie już taka atrakcyjna. Dodatkowo istnieje duże ryzyko, że nie zachowując idealnej proporcji, podniesiemy temperaturę zamarzania. Może skończyć się tragicznie dla silnika w trakcie zimy.
Najwygodniejszym wyborem jest zakup gotowego płynu chłodniczego, spełniającego odpowiednie wymagania i ściśle określone parametry. Z uwagi na ogromny wybór producentów, da się znaleźć produkty przyjazne cenowo.
Z reguły płyn chłodniczy powinno wymieniać się co 2 lata. Istnieją jednak producenci, którzy twierdzą, że ich produkty wystarczają na 5 lat użytkowania. Płyn chłodniczy przez cały swój okres eksploatacji wykonuje ciężką pracę. Często przechodząc ze skrajnych temperatur ujemnych, do wysokich podczas intensywnej pracy silnika.
Płyn wymienia się także w przypadku zauważenia jakichkolwiek zanieczyszczeń jak np. plamy oleju silnikowego. Po przeprowadzeniu napraw silnika takich jak wymiana uszczelki pod głowicą czy innych związanych z układem chłodzenia, należy nalać świeży płyn chłodniczy. Również po wymianie rozrządu z pompą wody.
Poziom płynu chłodniczego sprawdza się w zbiorniczku wyrównawczym znajdującym się pod maską. Zbiorniczek ma naniesione znaki Min i Max. Ważne jest, aby płyn znajdował się pomiędzy wskazaniami. Dzięki kolorowi płynu łatwiej zauważyć jego aktualny poziom przez półprzeźroczysty zbiorniczek. Stan to jednak nie wszystko, warto sprawdzić jego temperaturę zamarzania za pomocą specjalnego urządzenia elektronicznego lub refraktometru. Niektóre samochody wyposażone są w kontrolki informujące o zbyt niskiej ilości płynu chłodniczego w układzie.
Płyn chłodniczy należy uzupełniać poprzez korek znajdujący się na zbiorniczku wyrównawczym. Bardzo istotne jest, aby robić to na zimnym silniku, ponieważ w rozgrzanym układzie chłodzenia panuje podwyższone ciśnienie. Odkręcenie korka w takiej sytuacji skutkować będzie wyrzuceniem gorącego płynu i popatrzeniem kierowcy. Płyn wlewa się także do chłodnicy, przez korek chłodnicy. Jednak wykonuje się to w przypadku nalewania płynu do pustego układu chłodzenia.
W prawidłowo działającym układzie chłodzenia płyn chłodniczy powinien utrzymywać swój poziom. Braki płynu chłodniczego wynikać będą zatem z różnych nieszczelności, a te mogą wystąpić np. na przewodach gumowych, łączeniu przewodów metalowych, chłodnicy, zbiorniczku wyrównawczym, nagrzewnicy, czy w najgorszym wypadku – uszczelce pod głowicą. Ten ostatni przypadek powodować będzie spalanie płynu chłodniczego, którego objawem będzie także biały dym z rury wydechowej. Zbyt niski poziom płynu chłodniczego mimo sprawnego układu chłodzenia może doprowadzić do uszkodzenia silnika z powodu niewydolności chłodzenia. Dlatego każdy układ zaprojektowany został do określonej ilości płynu.
Odpowietrzyć układ można na dwa sposoby. Pierwszy to przy użyciu specjalnej maszyny, która wtłacza płyn chłodniczy, jednocześnie odpowietrzając układ. Druga, bardziej popularna, to uruchomienie silnika z otwartym zbiorniczkiem wyrównawczym. W miarę nagrzewania się płynu, ze zbiorniczka będą wydobywały się bąble powietrza. Warto też po naciskać przewody gumowe, w celu ułatwienia przepływu bąbli powietrza.
Bogaty wybór producentów płynów chłodniczych pozwala dobrać odpowiedni płyn do własnego auta i kieszeni. Najpopularniejsze marki na rynku to Boryszew, 4max, Motul, Cartechnic, Comma, czy Petronas.
Produkowany w latach 2007 - 2012 Fiat Bravo II to następca modelu Stilo. Auto wyglądem nawiązuje do Grande Punto oraz swojej pierwszej wersji. Do wyboru były 4 silniki benzynowe od 90KM do 150KM oraz 5 silników diesla od 105KM do 165KM.
Produkowany w latach 2007 - 2012 Fiat Bravo II to następca modelu Stilo. Auto wyglądem nawiązuje do Grande Punto oraz swojej pierwszej wersji. Do wyboru były 4 silniki benzynowe od 90KM do 150KM oraz 5 silników diesla od 105KM do 165KM.
Produkowany w latach 2007 - 2012 Fiat Bravo II to następca modelu Stilo. Auto wyglądem nawiązuje do Grande Punto oraz swojej pierwszej wersji. Do wyboru były 4 silniki benzynowe od 90KM do 150KM oraz 5 silników diesla od 105KM do 165KM.
Produkowany w latach 2007 - 2012 Fiat Bravo II to następca modelu Stilo. Auto wyglądem nawiązuje do Grande Punto oraz swojej pierwszej wersji. Do wyboru były 4 silniki benzynowe od 90KM do 150KM oraz 5 silników diesla od 105KM do 165KM.